การใช้ภาษาในไดอารี่ออนไลน์:กรณีศึกษาจากเว็บไซต์ www.hi5.com

สุภาพร สุริยาสุวรรณ ๒๕๕๑ : การใช้ภาษาในไดอารี่ออนไลน์: กรณีศึกษาจากเว็บไซต์ http://www.hi5.com/ ปริญญาครุศาสตรบัณฑิต สาขาการศึกษา ภาควิชาภาษาไทย อาจารย์ที่ปรึกษาปริญญานิพนธ์ : อาจารย์วงเดือน คัยนันทน์ , ๗๓
หน้า

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อการศึกษาการใช้ภาษาในไดอารี่ออนไลน์ โดยศึกษาการใช้อวัจนภาษาและวัจนภาษา ในเรื่อง คำ ประโยค สำนวน โวหาร และภาพพจน์ ส่วนในการใช้อวัจนภาษาศึกษาจากองค์ประกอบของไดอารี่ออนไลน์ ข้อมูลที่ใช้ในการวิจัยคือ ข้อมูลไดอารี่ออนไลน์ที่ปรากฏในเว็บไซต์ http://www.hi5.com/ จำนวนทั้งสิ้น ๕๐ ไดอารี่
ผลการวิจัยพบว่า การใช้ภาษาในไดอารี่ออนไลน์ มีการใช้ภาษาทั้ง ๒ ลักษณะ คือ วัจนภาษา และ อวัจนภาษา
ในด้านการใช้วัจนภาษาในไดอารี่ออนไลน์ พบว่า มีการใช้คำ ประโยค สำนวน โวหารและ ภาพพจน์ในการสื่อสารทำให้มีความชัดเจนและเน้นอารมณ์ความรู้สึก เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจความรู้สึกของผู้เขียนได้อย่างลึกซึ้ง เนื่องจากข้อความในไดอารี่ออนไลน์เป็นการเล่าเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นกับตนเอง เพื่อบอกเล่าเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตของตนให้ผู้อ่านทราบ
จากการศึกษาอวัจนภาษาในไดอารี่ออนไลน์พบว่า มีการใช้อวัจนภาษาในการถ่ายทอดเรื่องราว อารมณ์ ความรู้สึก และใช้อวัจนภาษาเป็นเครื่องมือในการแนะนำตนเองและบอกลักษณะความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตนในด้านที่ต้องการให้ผู้อื่นรับทราบ แสดงให้เห็นเจตนาในการสื่อสาร ๒ ประการ ประการแรกคือ การแสดงออกซึ่งความเป็นตัวของตัวเอง สอดคล้องกับผู้ใช้บริการไดอารี่ออนไลน์ส่วนใหญ่เป็นวัยรุ่นมีความต้องการแสดงออกถึงความรู้สึกนึกคิด และมีความเป็นตัวของตัวเองสูง ประการที่สองคือ การแสดงออกถึงสิ่งที่ตนสนใจและต้องการ จะบอกเล่าให้ผู้อื่นรับทราบถึงความสนใจต่อสิ่งต่างๆของตน
นอกจากนี้ไดอารี่ออนไลน์ยังเป็นสมุดบันทึกที่เข้ามามีบทบาทและอิทธิพลต่อการนำเสนอ และสามารถถ่ายทอดเรื่องราวและอารมณ์ ความรู้สึก ความเป็นเอกลักษณ์ของบุคคล ได้อย่างแจ่มชัด โดยเฉพาะวัยรุ่นซึ่งเป็นประชากรส่วนใหญ่ที่ใช้บริการไดอารี่ออนไลน์ สมุดบันทึกประเภทนี้สะท้อนให้เห็นการใช้ภาษาในลักษณะต่างๆของวัยรุ่นในปัจจุบันได้อย่างน่าสนใจ

เรื่องเล่าของวงกลม และ สามเหลี่ยม

เรื่องเล่าของวงกลม

... นานมาแล้ว ... มีวงกลมอยู่วงหนึ่ง เศษเสี้ยวหนึ่งของมันหายไป

มันกลิ้งไป ... กลิ้งไป ตามหาเศษเสี้ยวที่หายไปนั้น

มันเจอผู้คนมากมาย แต่ไม่มีใครเลย ที่จะเติมเต็มมันได้

บางที .. ก็ใหญ่เกินไป ถ้าฝืน ... ก็จะเจ็บทั้งสองฝ่าย

บางที ... คิดว่าเข้ากันได้ แต่พอจะก้าวไปข้างหน้า

... ถึงได้รู้ว่า "ไปด้วยกันไม่ได้"

บางที ... เศษเสี้ยวมีหนามแหลมคม

กว่าจะรู้ตัวว่า "ไม่ใช่"

ก็ได้ทิ้งบาดแผลและความเจ็บปวดมากมายไว้ให้เจ้าวงกลม

มันยังกลิ้งไป ... กลิ้งไป จนในที่สุด

... ก็ได้พบเศษเสี้ยวของมัน แล้ววงกลม ... ก็เต็มวง

ถ้าเรื่องมันจบแฮปปี้ยังงี้ก็ดีเนอะ

ลองมาฟังนิทานอีกเรื่อง ...

เรื่องเล่าของสามเหลี่ยม

ยังจำเศษเสี้ยวของวงกลมนั้นได้ไหม?

เสี้ยวรูปสามเหลี่ยม... กำลังตามหาวงกลมของมัน

มันกลิ้งไป ... กลิ้งไป พบคนมากมาย

... แต่ไม่มีใครเลย ...ที่เป็นที่ของมัน

นี่ก็ไม่ใช่ ... นั่นก็ยังไม่ใช่ พอเจอคนที่คิดว่าใช่

... กลับพบว่า เขามีส่วนเติมเต็มของเขาอยู่ แล้ว

สามเหลี่ยม ... กลิ้งไป ... กลิ้งไป ... กลิ้งไป ... กลิ้งไป

จนขอบของมันเริ่มมนลง

ในที่สุดสามเหลี่ยมนั้น กลายเป็น วงกลม

และพบว่าตัวเอง สามารถกลิ้งไปได้ด้วยตัวของมันเอง

... โดยไม่ต้องการให้ใครมาเติมเต็ม ...

มีความหมายเนอะ ช้อบ ชอบ

สวัสดีค่ะ

สวัสดี นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์ทุกคนค่ะ